Meizu MX4 – test telefonu

Meizu MX4 to telefon wyjątkowy. Choć posądzany o nadmierną inspirację iPhone’m, nie można mu jednocześnie odmówić własnego stylu i indywidualnego podejścia do wielu aspektów. Oprócz tego wydaje się być po prostu dobrym sprzętem za niewielkie pieniądze. Czy rzeczywiście tak jest?

OBUDOWA / JAKOŚĆ WYKONANIA

MX4 to sprzęt, który robi bardzo dobre pierwsze wrażenie. „Nie wiem co to jest, ale ładne” – takie słowa lub podobne najczęściej słyszałem wyjmując telefon wśród znajomych. O dziwo, oprócz jednego wyjątku obyło się także bez skojarzeń z iPhone’m. Obudowa Meizu jest bowiem bardzo sprytnie zaprojektowana. Kojarzy się z produktem Apple, a więc ze swego rodzaju luksusem i prestiżem, jednak nie na tyle, aby uznać go za kopię bądź podróbkę. Posiada podobne smaczki stylistyczne (te są tajemnicą świetnego wyglądu), ale nie kalkuje w żaden sposób projektu obudowy. Dzięki temu sprzęt wygląda na prawdę imponująco, a przy tym unikatowo i rozpoznawalnie. Projektantom należą się ogromne brawa.

Ekipie projektującej telefon pochwała należy się także za bardzo cienkie ramki wokół ekranu. Sprawiają, że stosunkowo duży wyświetlacz dobrze się kamufluje i nie wymusza dużych gabarytów kompletnego telefonu. Dodatkowo, oprawa panelu bardzo pozytywnie wpływa na wrażenia wizualne, eksponując świetny ekran, który jest jednym z popisowych podzespołów urządzenia.

Obudowa jest wykonana z dobrze dobranych materiałów. Ramka stanowiąca boczne krawędzie i jednocześnie będąca trzonem całej konstrukcji została zrobiona z aluminium. Zdejmowana tylna klapka to już tworzywo sztuczne, jednak o dobrych właściwościach. Nie jest ono specjalnie podatne na zarysowania, a przy tym ładnie wygląda. Przód pokrywa tafla szkła Gorlla Glass 3 – teoretycznie bardziej odpornego na zarysowania. Pod ekranem znajdziemy diodę w kształcie kółka, która jest jednocześnie przyciskiem „home”. Informuje ona o powiadomieniach, a przy dłuższym przytrzymaniu posłuży do wygaszenia urządzenia.

Spasowanie elementów obudowy stoi na bardzo wysokim poziomie. Mimo, iż klapka była ściągana przez nas wiele razy, nie daje oznak żadnego poluzowania, a niepokojące odgłosy wydaje z siebie jedynie przy miejscowym nacisku na wybrane punkty obudowy. Przyciski fizyczne znajdujące się na górnej i bocznej krawędzi są bardzo solidnie osadzone na swoich miejscach, można powiedzieć nawet, że aż za solidnie – stawiają nienaturalnie duży opór, do którego trzeba się przyzwyczaić.

Telefon tradycyjnie wyposażono w dwa wejścia przewodowe: audio 3,5 mm i micro USB. Jedno znajduje się na górnej, a drugie na dolnej krawędzi, dzięki czemu nie ma możliwości, aby ze sobą kolidowały. Główny głośnik telefonu znajduje się w dolnej części tylnej ściany urządzenia.

EKRAN

Wyświetlacz to jedna z największych zalet Meizu MX4. Panel IPS o przekątnej 5,36 cala jest jedną z najlepszych jednostek na rynku. Dosyć nietypowa rozdzielczość 1920 × 1152 pikseli gwarantuje zagęszczenie pikseli na poziomie 418/cal, co jest więcej niż wystarczające do komfortowego przeglądania nawet najdrobniejszych treści, jakie możemy dojrzeć gołym okiem. Kolorystyka zachwyca. Barwy są intensywnie nasycone, biel jest naturalna i czysta (widoczne jest tylko nieznaczne przesunięcie w stronę barw zimnych – około 7 tys. K), a czerń wyjątkowo głęboka, jak na panel nie AMOLED-owy.

Podświetlenie ekranu jest bardzo elastyczne. Skala regulacji jest szeroka i zaczyna się już od 1 cd/m2 co jest wynikiem gwarantującym tak subtelną jasność, że nawet w kompletnej ciemności wydaje się ona za niska. Maksymalna moc – 481 cd/m2 – gwarantuje dobrą widoczność w słońcu. Jest oczywiście opcja ustawienia automatycznej regulacji podświetlenia, jednak telefon ma tendencję to oszczędzania i możliwie największego zaciemniania, co nie każdemu może przypaść do gustu.

Panel dotykowy pracuje niemal idealnie. Reaguje na najlżejsze muśnięcia i praktycznie nie zdarzają mu się żadne wpadki. Obsługuje do 10 punktów i nawet przy maksymalnym wykorzystaniu jego potencjału nie okazuje żadnych oznak słabości.