Wydajność

Jeszcze w zeszłym roku, w analogicznym teście mieliśmy do czynienia z plejadą rożnych wariantów tego samego układu Qualcomma. Choć popularność Snapdragonów na rynku mobilnym nie słabnie, to w tej edycji porównania spotykamy się już z mniejszą różnorodnością układów. Trzy modele pracują w oparciu o najmocniejszy układ, jaki obecnie jest dostępny w sprzedaży — Snapdragona 810 (MSM8994), a są to: Xperia Z3+, HTC One M9 i LG G Flex 2. W zestawieniu znalazło się jeszcze miejsce dla Snapdragona 808 (MSM8992), którego to zamontowano w LG G4, natomiast najstarszym modelem jest Snapdragon 801 (MSM8974-AC) i jego posiada Xperia Z3.

Z towarzystwa wyłamał się Samsung, którego autorskie układy figurujące pod nazwą Exynos napędzają Note’a 4 (Exynos Octa 5433) i Galaxy S6 Edge (Exynos 7420). Własną ścieżką podążył też Huawei mogący pochwalić się autorskim chispetem Kirin 930 oraz, standardowo już, Apple, które w iPhone’ie 6 zamontowało układ A8.

Nowe Qualcommy zyskały przede wszystkim na szybkości i ilości rdzeni — z czterech przeskoczono do sześciu (808) i ośmiu (810). Tym samym spopularyzowała się architektura big.LITTLE, o którą oparto układy wszystkich telefonów za wyjątkiem Snapdragona 801 w Xperii Z3. Struktura big.LITTLE polega na tym, że jeden chipset składa się z dwóch procesorów o różnej mocy i zastosowaniu.

W teorii więc taki układ oszczędza energię baterii podczas wykonywania mniej zaawansowanych czynności wykorzystując słabszy procesor, a do bardziej wymagających operacji angażuje silniejszą jednostkę. Pamiętajmy jednak, że na realne zużycie energii ma wpływ technologia wytwarzania procesora, co widać na przykładzie testów bateryjnych Galaxy S6 Edge. Szerokość ścieżek u Exynosa 7420 wynosi 14 nm, a u Qualcomma 20 nm.

Konkurencyjny HiSillicon Kirin 930, bo tak jego pełna nazwa brzmi, posiada analogiczną do Snapdragona 810 strukturę, i została oparta o tę samą architekturę ARMv8 obsługującą 64-bitowe środowisko programowe zachowując przy tym pełną kompatybilność z 32-bitowymi aplikacjami. Apple A8 z kolei to najskromniejsza jednostka — dysponuje tylko dwoma 64-bitowymi rdzeniami, ale i tak potrafi zaskoczyć w testach syntetycznych.

Wynik ogólny w teście AnTuTu.

Pomiary wydajności CPU w teście AnTuTu.

Najwyższą notę ogólną w AnTuTu zdobył Galaxy S6 Edge — blisko 69 tys. punktów. Kolejny jest już iPhone 6 — 54 tys. punktów, a tuż za nim Note 4 — 50 tys. Najgorzej poszło Xperii Z3+, która wywalczyła „zaledwie” 39 tys. punktów. Test pokazał także, że iPhone 6, Galaxy S6 Edge i LG G4 posiadają najszybszą pamięć RAM, natomiast piątkę ze sprawdzianu interfejsu pod kątem wielozadaniowości dostał tylko smartfon Apple’a. iOS nadal górą.

Sytuacja przybiera zupełnie innego obrotu, kiedy porównamy wyniki wydajności graficznej. W teście 3DMark Unlimited zwycięża układ Adreno 430 (Snapdragon 810) zdobywając prawie 23 tys. punktów, a tym samym wyprzedza o tysiąc punktów Mali-T760 MP8 (Exynos 7420). W tym miejscu najsłabiej poradził sobie Mali-T624*, grafika należąca do Huaweia P8.

GFXBench w wariancie Offscreen pokazuje, że układ graficzny Galaxy S6 Edge należy do najsilniejszych, ale obciążony natywną rozdzielczością ekranu zdobywa noty niższe niż Xperia Z3+ — 42:39 dla Sony w teście T-Rex 3.0 Onscreen i 21:16 w Manhattan 3.0 Onscreen. W obu tych benchmarkach najlepiej poradził sobie iPhone 6, a najsłabiej ponownie Huawei P8.

Chciałbym jednak zaznaczyć, że żaden z tych modeli nie miał problemu z obsługą wymagających gier i z pewnością zapewnią kompatybilność z nowościami pojawiającymi się w sklepie Googla jeszcze przez co najmniej dwie generacje następców.

*  Chociaż w oficjalnej specyfikacji układu Kirin 930 podaje się, że posiada on grafikę Mali-T628, to program program AIDA64 wykrył w przesłanym nam egzemplarzu Huaweia P8 grafikę Mali-T624, stąd też wzmianka w tekście o tej właśnie grafice.

Temperatura układu i obudowy

Wyśrubowana specyfikacja doprowadziła do sytuacji, w której telefony zaczęły się bardzo mocno nagrzewać. Mamy już za sobą wnikliwy test przeprowadzony przez Pawła Gajkowskiego, ja natomiast postanowiłem wykorzystać sprzyjającą sytuację i sprawdzić jeszcze raz wszystkie telefony pod kątem temperatury nie tyle procesora, co obudowy.

Pierwszy test symulujący duże obciążenie polegał na 30-minutowej potyczce w Mortal Kombat X. W takim teście najcieplejsza stała się obudowa Xperii Z3+, która w górnej części tyłu obudowy rozgrzała się do 47°C, natomiast najchłodniejszym okazały się HTC One M9 i iPhone 6. Ich temperatury w żadnym miejscu nie przekroczyła 40°C.

Drugi test miał za zadanie sprawdzić temperaturę obudowy podczas nagrywania filmów 4K, które bardzo mocno obciąża procesor. Uwaga — nie każdy telefon mógł wziąć udział w tym teście, ponieważ nie każdy ma taką funkcję. Ta konkurencja wyłoniła dwóch liderów: LG G Flex 2 i Samsunga Galaxy S6 Edge, natomiast najcieplejsza ponownie stała się Xperia Z3+, która jako jedyna wyświetlała monit o konieczności wyłączenia aplikacji aparatu w celu ostudzenia obudowy.

Warto też zauważyć, że to procesor w HTC One M9 stał się najcieplejszy z całej gromady, ale jego obudowa jest znacznie chłodniejsza od Xperii Z3+. Dowodzi to, że miałem słuszność, kiedy domniemywałem, że problem z nagrzewającą Z3+ wywodzić się może z wady konstrukcyjnej.

Wydajność: ocena

Werdykt: ten akapit nie pozwala wyłuskać zdecydowanych przegranych i wygranych, bo choć w benchmarkach niektóre układy wypadają lepiej, a inne gorzej, to wszystkie telefony flagowe świetnie sobie radzą z nawet najbardziej wymagającymi grami. Jeśli zależy ci na najmocniejszym modelu, to pewnie poleciłbym Samsunga Galaxy S6 Edge lub którąś z pozycji wyposażonych w Snapdragona 810. Jeśli zależy ci tylko na dobrej wydajności ogólnej, to każdy z telefonów porównywanych w tej arenie spełni to kryterium,

Funkcjonalność

Tegoroczna arena zamyka się na dwóch dominujących na rynku systemach mobilnych — Androidzie i iOS. W momencie publikacji tego artykułu Microsoft nie dysponował jeszcze żadnym modelem będącym kontynuacją modeli porównywanych w zeszłym roku. Środowisko Androida, jednakowoż, jest tak urodzajne, że dostarcza nam wystarczająco dużo materiału do porównania, bo każdy z producentów proponuje własną nakładkę systemowo-graficzną.

Samsung

Wraz z nowym modelem Galaxy S, Samsung proponuje odświeżonego TouchWhiza, który znacznie uszczuplał pod kątem fabrycznie instalowanych aplikacji. Producent skupił się na większej optymalizacji, zachowując tym samym bogatą funkcjonalność i kolorowy, cieszący oko interfejs. Producent nie zapomniał też o możliwościach personalizowania wyglądu systemu dając nam możliwość ściągnięcia motywów graficznych.

Do kluczowych zalet TouchWhiza należą:
– pełnowymiarowa wielozadaniowość (do 2 aplikacji jednocześnie)
– tryb obsługi jedną ręką (Note 4)
– podręczne menu obsługi rysika (Note 4)
– obsługa za pomocą gestów
– dodatkowy pulpit z wiadomościami Flipboard
– rozbudowany asystent zdrowia S Health
– Galaxy Apps z dostępem do darmowych treści premium

Sony

Nakładka Sony posiada charakterystyczny, surowy wygląd i stonowaną kolorystykę. W odróżnieniu od Samsunga, mobyfikacja instalowana w Xperiach cechuje się większym bogactwem programów, które znajdziemy od nowości, natomiast pod kątem funkcjonalności zbliża się do TouchWhiza.

Kluczowe zalety:
– mini-aplikacje uruchamiane w osobnych oknach (maks. 2)
– strumieniowanie obrazu z PS4 do ekranu smartfona
– program lojalnościowy Xperia Lounge
– odtwarzacz muzyczny z rozbudowanym korektorem
– wygodny w obsłudze Album zdjęć
– pakiet programów: Lifelog, Track ID, itd.

LG

W telefonach LG także znajdziemy Androida ze zmodyfikowanym interfejsem — kolorowym i urozmaiconym o dodatkowe funkcje. Nakładka producenta mieści się pomiędzy Sony a Samsungiem — nie jest przekolorowana ani nazbyt stonowana. Producentowi można zarzucić brak poczucia estetyki – kwadratowe ikony aplikacji i niezbyt nowoczesna kolorystyka nie pozwalają jeszcze konkurować z Samsungiem i Sony. Ale oczywiście, co kto woli.

Kluczowe zalety:
– pełnowymiarowa wielozadaniowość (do 2 aplikacji jednocześnie)
– mini-aplikacje QSlide uruchamiane w osobnych oknach
– obsługa za pomocą gestów
– ustawienia Smart: Settings, Notice, Lock (LG G4)
– dodatkowy pulpit Smart Bulletin (LG G4)
– rozbudowany asystent zdrowia

Huawei

W telefonie marki Huawei znajdziemy nakładkę EMUI, która mocno zmienia system — spaja siatkę aplikacji z listą pulpitów, wprowadza rozwarstwienie paska powiadomień i skrótów, a jednocześnie zmienia kolorystykę i wygląd systemu. Telefon posiada umiarkowaną ilość aplikacji dodanych, ale nie zabrakło narzędzi pokroju wirtualnego lustra lub lupy. Od kolegów wyposażonych w Androida wyróżnia go rozbudowany menadżer danych pakietowych pozwalający na decydowanie o tym, która aplikacja może korzystać z Internetu mobilnego i Wi-Fi. Drugim telefonem posiadającym takie opcje jest iPhone 6.

Kluczowe zalety:
– obsługa za pomocą gestów
– tryb obsługi jedną ręką
– dolny pasek skrótów
– zaawansowany menadżer danych pakietowych

HTC

Nakładka systemowa HTC była niegdyś z najlepszych na rynku, natomiast z czasem producent został lekko w tyle za Samsungiem i LG. Programistów cechuje bardzo duże wyczucie estetyki — faktycznie upiększa system, choć podobnie, jak z LG, tak i tu HTC Sense niekoniecznie spodoba się wszystkim. Modyfikacja jest kolorowa i funkcjonalna, ale w moim odczuciu czegoś tu po prostu brakuje do ideału.

Kluczowe zalety:
– zmiana motywu i skrótów narzędzi w zależności od lokalizacji
– dodatkowy ekran BlinkFeed z newsami
– funkcja spersonalizowanych gestów Motion Launch

Apple

iPhone 6 pracuje na systemie iOS, który jest znany ze swojego bardzo prostego interfejsu pozbawionego dodatkowych pulpitów. Podstawą jest siatka aplikacji, na którą możemy zsunąć menu z powiadomieniami i widgetami. Belkę skrótów wysuwamy z dołu, natomiast system cechują schludnie uporządkowane ustawienia, a także nienaganna płynność działania będąca wyznacznikiem dla pozostałych. Apple oferuje pakiet aplikacji biurowych (Pages, Numbers, Keynote), aplikację do komponowania muzyki (Garage Band) i tworzenia filmów (iMovie) oraz świetny czytnik e-booków z wbudowanym sklepem (iBooks).

Kluczowe zalety:
– Continuity (synchronizacja notatek, książek i zakładek między pozostałymi urządzeniami)
– Handsoff (przekazywanie SMS-ów i rozmów głosowych do Maców i iPadów)
– zaawansowany menadżer danych pakietowych
– pakiet aplikacji: iBooks, iMovie, iWork
– integracja z usługą strumieniowania muzyki Apple Music
– tryb obsługi jedną ręką
– FaceTime i iMessage z funkcją wysyłania wiadomości za pośrednictwem Internetu (między iPhone’ami)

Obsługiwane filmy

Poniższe zestawienie pokazuje, że telefony radzą sobie ze wszystkimi plikami wideo, jakie obecnie sprawdzamy — w tym filmy 4K (4096 x 1716, h264, aac, 35 mbps), Full HD (h264, 40mbps) i z dźwiękiem w kodeku DTS. Dokładna lista sprawdzonych plików brzmi następująco:

– mkv, 480p, xvid, 1mbps, he aac, napisy;
– mkv, 720p, h264, 600kbps, aac / mp3 dual audio;
– mp4, 720p, h264, 3mbps, aac;
– mkv, 720p, h264, 3mbps , vorbis, napisy;
– mp4, 720p, h264, 6mbps, ac3;
– mkv, 1080p, h264, 10mbps;
– mkv, 1080p, h264, 40mbps;
– mp4, 4K (3840×2160), h264, 34mbps;
– mp4, 4K (4096×1716), h264, aac, 35mbps.

Zamontowany głośnik multimedialny

Najlepsze umiejscowienie głośników posiadają obie Xperie oraz HTC M9. Warto też przyglądnąć się natężeniu emitowanego dźwięku, ponieważ jeden głośnik pod względem siły umie zastąpić wyposażenie stereo, przykład: Galaxy S6 Edge.

Wi-Fi

W tym zestawieniu porównujemy siłę zasięgu sieci bezprzewodowej, kiedy telefon znajduje się na tej samej kondygnacji, co router. Planowo chciałem dołączyć trudniejszy wariant testu, kiedy oba urządzenia znajdują się na różnych piętrach, ale w takich warunkach tylko trzy modele posiadały jakikolwiek dostęp do Internetu, a były to One M9, Note 4 i Xperia Z3.

USB OTG

W poniższym zestawieniu można sprawdzić, jaki konkretny model telefonu obsługuje akcesoria OTG. Najbardziej kompatybilne z urządzeniami peryferyjnymi okazały się Samsungi, ale te nie współpracują z nośnikami sformatowanymi do systemu plików NTFS. Kolejnym po nich jest Huawei P8, dla którego problemem była obsługa dysku z zasilaniem, co raczej jest rzadkością. Najgorzej ma się sprawa w przypadku iPhone’a 6, którego hermetyczny system nie pozwala na obsługę urządzeń peryferyjnych.

Test na dokładność GPS-u

Sprawdziłem także dokładność modułu GPS-u każdego z telefonów i szczerze powiedziawszy – żaden model nie wykazał się ponadprzeciętną dokładnością. Ze wszystkich najlepiej wypadła Xperia Z3, która starała się nie zbaczać z kursu, ale i ona nie zawędrowała ze mną na zakręcie. Spójrzcie też, jak wypadł iPhone 6, któremu wszystko się pomieszało. A przecież jeszcze w zeszłym roku to Apple’owski smartfon był wzorem do naśladowania! Z testu został wykluczony Galaxy Note 4, ponieważ okazał się nie współpracować z programem, którego użyłem do rejestrowania ścieżki.

Pojemność dyskowa i slot na karty microSD

Przyglądnijmy się jeszcze zestawieniu pokazującemu ilość pamięci wbudowanej oraz wyposażeniu w slot karty pamięci.