Podsumowanie i ocena

Xiaomi Mi A2 – zalety i wady

Xiaomi Mi A2 można nazwać całkiem udanym smartfonem, o czym świadczą jego największe zalety. Dzięki mocnemu procesorowi nowy średniak jest zadowalająco szybki i płynny, a jego podwójny aparat fotograficzny „daje radę” w swojej klasie cenowej, a to w przypadku Xiaomi nie zawsze jest takie oczywiste. Mamy też obietnicę szybkich i regularnych aktualizacji, ale akurat ten aspekt będziemy mogli lepiej oceniać po kilku miesiącach.

Cieszy to, że Xiaomi nie skąpiło na pamięci operacyjnej i wewnętrznej, ale to wpłynęło na szukanie oszczędności w innych miejscach. Mi A2 nie ma bowiem NFC i złącza jack 3,5 mm, a także slotu na karty pamięci. Miło, że producent nie zapomniał chociaż o Dual SIM i złączu USB typu C.

Xiaomi Mi A2 / fot. gsmManiaK

Po stronie zalet umieszczam też obecność metalowej obudowy, która w czasach zdominowanych przez szkło jest miłą alternatywą. Na dodatek wszystkie elementy zostały dokładnie spasowane i cała konstrukcja sprawia wrażenie solidnej i trwałej. Szkoda tylko, że powłoka oleofobowa na ekranie nie jest lepsza, aparat bardzo mocno wystaje z bryły, a boki telefonu dość mocno wbijają się w dłonie.

Niewątpliwie najsłabszą stroną Xiaomi Mi A2 jest czas pracy na jednym ładowaniu. Co prawda smartfon potrafi wytrzymać cały dzień bez kontaktu z ładowarką, jednak wiąże się to z koniecznością oszczędzania energii po południu. Czas pracy na włączonym ekranie jest co najwyżej średni i to tylko wtedy, gdy korzystamy z łączności Wi-Fi.

Skoro już wspomniałem o ekranie testowanego urządzenia, to jego niewątpliwym plusem jest to, że zajmuje sporą część frontowego panelu. Na pochwałę zasługuje też kontrast, minimalna jasność i odwzorowanie barw, zaś na naganę zimna biel i nie zawsze wystarczające podświetlenie maksymalne.

Czy warto kupić Xiaomi Mi A2?

Analiza wszystkich mocnych i słabych stron Xiaomi Mi A2 doprowadziła mnie do wniosku, że lepszą opcją niż jego zakup są dwa inne wyjścia. Po pierwsze, można dopłacić do Nokii 7 Plus, która co prawda ma identyczne podzespoły i aparaty na zbliżonym poziomie, ale za to oferuje ciut lepszy ekran, znacznie dłuższy czas pracy na baterii i niemal kompletne zaplecze komunikacyjne, czego o Mi A2 powiedzieć nie można. Do tego Nokia wygląda lepiej od propozycji Xiaomi, choć to akurat kwestia gustu.

Drugą opcją jest zostawienie w kieszeni 250 złotych i wybór Xiaomi Redmi Note 5, który co prawda nie ma złącza USB typu C i pracuje na ciut słabszym Snapdragonie, ale nie odstaje aparatem czy kulturą pracy, a na dodatek nie potrzebuje aż tak częstych spotkań z ładowarką.

W każdym razie nie mogę jednoznacznie odradzić zakupu Xiaomi Mi A2, choć tylko wtedy, gdy użytkownik jest świadom jego mocnych i słabych stron, a liczne alternatywy do niego nie przemawiają.

Xiaomi Mi A2 / fot. gsmManiaK