Samsung Galaxy A6 czy LG Q7? Który smartfon lepiej kupić?

Porównujemy dwa średniaki koreańskich firm: Samsunga Galaxy A6 i LG Q7. Czy metalowa konstrukcja jest lepsza od wodoszczelnej obudowy z tworzywa sztucznego? A może IPS w LG Q7 sprawuje się lepiej, niż AMOLED w Galaxy A6? Który smartfon lepiej działa? Odpowiedzi znajdziecie w porównaniu Galaxy A6 i LG Q7.

Jesteśmy już po testach LG Q7. Warto zatem sprawdzić, jak ten model wypada na tle rodzimego konkurenta – Galaxy A6. Sprawdzę, który smartfon warto kupić i czy w ogóle jest sens inwestować w te modele, tym bardziej że kosztują wcale nie mało.

Samsung Galaxy A6 vs LG Q7 – porównanie specyfikacji

Obudowa i wygląd: aluminium vs tworzywo sztuczne

Obaj producenci bardzo zachowawczo podeszli do wyglądu swoich średniaków. Wprowadzono oczywiście kilka modyfikacji, jednakże nie są to zmiany na poziomie flagowców, co zresztą widać już na pierwszy rzut oka.

Samsung Galaxy A6 pod względem designu jest z roku ubiegłego. A to dlatego, że tylna ściana została zaprojektowana na tę samą nutę, co w przypadku modelu Galaxy J7 2017. Mamy zatem mało atrakcyjne przeszycia antenowe na metalowej tylnej ścianie. Powiewu świeżości nie widać także w formie LG Q7, gdyż ten został zaprojektowany na tę samą nutę, co jego poprzednik, aczkolwiek LG postanowiło znacząco wzmocnić konstrukcję.

LG Q7 spełnia normę IP68, co oznacza, że nie straszny mu pył i woda (obudowa powinna wytrzymać zanurzenie do głębokości 1.5 m przez 30 minut). Jest jeszcze standard MIL-STD 810G. Z uwagi wodoszczelność LG Q7 wykonany został z tworzywa sztucznego zespolonego aluminiowym korpusem.

Frontowy panel w obu modelach został utrzymany w bardzo minimalistycznym tonie. Nie znajdziemy na nich zbędnych bajerów – wyłącznie wyświetlacz, kamerę, czujnik światła zastanego, głośnik do rozmów i diodę powiadomień. W przypadku Galaxy A6 warto jeszcze wspomnieć o diodzie doświetlającej LED, a w przypadku LG Q7 o zaokrąglonych narożnikach ekranu.

Pomimo ekranu o raptem jedną dziesiątą większego w Galaxy A6, ten model jest wyraźnie większy od LG Q7. Wynika to przede wszystkim z innych proporcji, a co za tym idzie – Galaxy A6 jest dłuższy, a do tego jeszcze szerszy. Znacznie bardziej komfortowo korzystało mi się podczas testów z LG Q7 – jest taki zgrabny i mały.

To jednak nie koniec różnic, gdyż w LG Q7 znajdziemy port USB typu C, zaś w Galaxy A6 jest to microUSB. Niemniej, oba złącza są w standardzie 2.0. Inaczej rozmieszczone zostały głośniki multimedialne – w LG jest na dolnym obrzeżu, zaś w smartfonie Samsunga na prawym boku. Samsung dobrze wiedział co robi, że właśnie na takie rozmieszczenie się zdecydował, gdyż korzystając ze smartfonów zarówno w pozycji domyślnej, jak i horyzontalnej nie ma możliwości zasłonięcia źródła dźwięku. A w LG Q7 takie zagrożenie występuje.

Gdybym miał kupować wyłącznie wzrokiem, to postawiłbym na LG Q7 – ten smartfon prezentuje się ładniej. Do gustu przypadnie zarówno płci pięknej, nam facetom, a także dzieciakom. Po prostu smartfon świetnie wygląda i doskonale leży w dłoni. A zatem punkt dla LG.

Akumulator: przewaga Galaxy A6

W praktyce Samsung Galaxy A6 dotrzyma kroku użytkownikowi przez jeden dzień. Tymczasem przy podobnym scenariuszu w przypadku LG Q7 po ładowarkę sięgać będziemy również co jeden dzień, aczkolwiek w przypadku galaktycznej a szóstki zostaje większy zapas na kolejny dzień. Skąd ta różnica? Ma na to wpływ przede wszystkim gorsza optymalizacja zarządzania energią w smartfonie LG. Coś jednak czuję, że w najbliższym czasie te różnice zaczną się zacierać i oba modele zaoferują bardzo podobne czasy pracy. Wystarczy bowiem, że LG udostępni odpowiednią aktualizację.

Choć smartfony nie zostały wyposażone we wsparcie dla technologii szybkiego ładowania, to jednak uzupełnienie energii w Galaxy A6 przebiega wyraźnie szybciej. Samsung na całkowite uzupełnienie energii dołączoną do zestawu sprzedażowego ładowarką potrzebuje 120 minut, a LG Q7 o 30 minut więcej. Jest zatem bardzo przeciętnie, aczkolwiek w normie.

W smartfonach znajdziemy kilka dodatkowych trybów oszczędzania energii, począwszy od prostego zmniejszającego jasność ekranu i ograniczającego transmisję danych, a skończywszy na ekstremalnym ograniczeniu funkcjonalności urządzenia. A wszystko po to, by maksymalnie wydłużyć czas pracy na pojedynczym cyklu ładowania.