Gdy tylko dotarła do mnie Nokia Asha 300, po otwarciu pudełka pomyślałem sobie, że znowu będę musiał wyżyć się w recenzji na fińskim producencie, za wypuszczenie tak beznadziejnej komórki. Jednak po kilku godzinach zabawy z telefonem polubiłem ten model, a po kilku dniach moje pozytywne wrażenia nie dość, że się utrzymały, to jeszcze solidnie urosły. Czy Asha 300 ma szansę zawojować polski rynek i zdoła do siebie przekonać wielu użytkowników? Między innymi na te pytania odpowiemy w naszej maniaKalnej recenzji tego ciekawego urządzenia.

Nokia Asha 300 – specyfikacja

• Ekran: TFT LCD o przekątnej 2,4 cala, pracujący w rozdzielczości 240 x 320 pikseli, dotykowy
• Wymiary: 112,80 x 49,50 x 12,70 mm
• Waga: 85 gram
• Pamięć: RAM: 128 MB, dla użytkownika: 140 MB + opcja rozbudowy poprzez kartę microSD (do 32 GB)
• Procesor: jednordzeniowy o taktowaniu 1 GHz
• Bateria: o pojemności 1110 mAh
• System operacyjny: Nokia OS S40 z obsługą ekranu dotykowego
• Aparat: o matrycy 5 Mpix, bez lampy błyskowej
• WiFi: brak

Nokia Asha 300 – recenzja wideo

Obudowa

Nowe dziecko Nokii posiada bardzo lekką, plastikową, jednak nad wyraz dobrze wykonaną obudowę. Stylowy design telefonu, dobry skok przycisków oraz rozsądnie umieszczony tylni głośniczek również działają na korzyść urządzenia. Telefon posiada coś na wzór metalizowanej obwódki, która obiega całe urządzenie. Widać, że Finowie bardzo się postarali, bowiem obudowa sprawia wrażenie solidnej i wytrzymałej.

Jedynym niedociągnięciem zdaje się być bardzo toporny system zdejmowania tylnej ściany obudowy na którym można sobie dość szybko połamać paznokcie, bez osiągnięcia zamierzonego efektu. Trzeba jednak zaznaczyć, że raczej nie ściągamy tylnej ściany komórki zbyt często, więc ta wada nie powinna dawać się Wam zbytnio we znaki.

Ekran

Ekran wykonany jest w technologii oporowej, co oznacza, że czasem trzeba docisnąć go nieco mocniej, aby dostać się do interesującej nas zakładki w menu. Początkowo zwłaszcza funkcja przewijania może nieco irytować, jeśli jednak wypracujecie sobie swój własny sposób na poskromienie ekranu, korzystanie z dotykowego menu może okazać się całkiem przyjemnym doświadczeniem. Nieduża rozdzielczość urządzenia nie jest kłopotem, tekst widziany jest wyraźnie a sam ekran dość dobrze oddaje barwy. Jedynym mankamentem jest niemal zerowa widoczność, gdy usiłujemy – dajmy na to – odczytać SMSa podczas pięknego, słonecznego dnia. Trzeba doprawdy wiele cierpliwości, aby wykonać to pozornie banalne zadanie.

Bateria

Jej nieduża pojemność nie oznacza paradoksalnie tego, że urządzenie trzeba ładować już co dwa dni, jak ma to miejsce w przypadku wielu innych urządzeń. Bateria podczas standardowego użytkowania powinna spokojnie wytrzymywać Wam jakieś 4, może nawet 5 dni. Skutecznie pomaga w tym zadaniu brak modułu WiFi, dzięki czemu aż odechciewa się surfowania po sieci, no, ale o braku tego rozwiązania rozpiszę się później. Bateria po prostu trzyma solidnie i trzeba pochwalić Nokię za to, ile zdołała wycisnąć z 1110 mAh.

System operacyjny

Asha 300 to typowy „bezsystemowiec”, korzystający jednak w pewnym sensie z dziedzictwa poczciwego Symbiana. Stylistyka menu wyraźnie nawiązuje do tego właśnie systemu, można powiedzieć, że rozwiązanie obecne w modelu Asha 300 odziedziczyło wiele dobrego, jednak nie udało się także uniknąć wpadek związanych z wątpliwym działaniem Ovi Sklepu, który miewa czasem tendencje do wieszania się. Trzeba przyznać, że zjawisko to nie występuje jednak zbyt często.

Trzeba pochwalić rozsądny system widgetów, które możemy sobie ustawić na pulpicie, cieszy także stosunkowo dużo fajnych aplikacji, jakie już domyślnie można znaleźć w telefonie. Są nawet legendarne Wściekłe Ptaki. 😉

Internet

Asha 300 to nie jest telefon internetowy, miejcie to na uwadze. Podchodziłem do usług sieciowych w tym urządzeniu bardzo na luzie, dlatego też bardzo zdziwiłem się, gdy w menu w żaden możliwy sposób nie mogłem znaleźć opcji włączenia WiFi. Przysiągłbym, że niemal każdy nowy telefon jest już w tę funkcję wyposażony a tu taki numer. Poszperałem chwilę po sieci i niestety, moje najgorsze przypuszczenia okazały się prawdziwe. Nokia Asha 300 nie posiada modułu WiFi. Surfowanie po stronach WWW wymaga sporo cierpliwości i z całą pewnością jest to najsłabsza strona tego telefonu.

Wiem, że Asha była projektowana z myślą o rynkach wschodzacych, ma być pewnego rodzaju bastionem Nokii w Indiach, jednak brak tego modułu może dla wielu osób niemal przekreślać ten telefon jako tak zwany „pierwszy wybór”.

Multimedia

Nie jest to telefon do oglądania filmów, jednak chyba nawet nie muszę o tym wzmiankować, bo większość z Was zdaje sobie z tego sprawę doskonale. malutki wyświetlacz nie jest w stanie zagwarantować optymalnych wrażeń w trybie wideo, jednak jakość dźwięku, jaką szczyci się Asha 300 prezentuje dość wysoki poziom. Telefon gra w miarę czysto, na słuchawkach potrafi dać niezłego „kopa”, dlatego też trudno mi jednoznacznie oceniać multimedia w tym urządzeniu. Może pokuszę się o takie stwierdzenie: melomani nie znajdą większych powodów do narzekań.

Rozmowy

Lepiej niż przeciętnie, czyli dobrze. Tak można podsumować tryb rozmów w Ashy 300. Muszę jednak odnotować, że tryb głośnomówiący mógłby być odrobinkę głośniejszy. W samochodzie czasem trzeba się dobrze wsłuchać, aby zrozumieć, co mówił mój rozmówca. Głośniczek zbiera głos poprawnie, nikt z moich rozmówców nie dopytywał mnie o to, co powiedziałem przed chwilką. Solidny poziom, do jakiego przyzwyczaiła nas Nokia, po prostu.

SMS

Nie myślałem, że po przejściu na ekran dotykowy kiedyś zatęsknię za standardowym trybem wprowadzania wiadomości tekstowych, jednak za sprawą Ashy 300 tak się właśnie stało. Klawisze mają bardzo dobrze wyważony skok, dzięki czemu pisanie e-maili czy też „esów” przebiega w stu procentach bezproblemowo. Od razu przypominają się człowiekowi stare, dobre czasy…

Zdjęcia

Ku mojemu zdziwieniu, wychodzą całkiem niezłe, zwłaszcza, gdy wykonywane są w dobrych warunkach oświetleniowych. Szkoda, że Nokia nie pokusiła się na chociażby pojedynczą diodę doświetlającą LED, jednak fakt faktem, nic takiego nie znajdziecie w tym urządzeniu, co skutecznie przekreśla zdjęcia robione po zapadnięciu zmroku. Zobaczcie, jakie fotki udało mi się ustrzelić Nokią Asha 300:

Wideo

Telefon nie nagrywa w HD, nie ma co o tym marzyć, jednak jakość obrazu jest całkiem dobra a do tego urządzenie świetnie zbiera dźwięk, który brzmi czysto i wyraźnie. Zobaczcie – i posłuchajcie – sami, moim zdaniem jest dobrze:

Podsumowanie, ocena i opinia

Na początku założyłem sobie, że test tego telefonu będzie drogą przez mękę. Przecież to Asha, telefon który dedykowany jest dla krajów, które dopiero wkraczają na drogę dynamicznego rozwoju gospodarczego. Napiszę jednak, że za wyjątkiem usług internetowych, jestem tą komórką bardzo pozytywnie zaskoczony. Nie rzucę dla niej swojego smartfona, jednak z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że gdybym szukał taniego, solidnego telefonu „awaryjnego”, to Nokia Asha 300 byłaby na samym szczycie mojej listy.

To udany model, który może zyskać w Polsce całkiem pokaźne grono zwolenników. Skłaniam się ku założeniu, że to niemal idealny telefon dla wszystkich tych, którzy nie potrzebują smartfona, a na usługi internetowe w komórce patrzą z pogardą. To dobry sprzęt dla osób które chcą przejść na ekran dotykowy – Asha jest naturalnym łącznikiem między światem standardowych komórek, a dotykowców. To także ciekawe urządzenie dla osób starszych, które „boją się” daleko idących innowacji. Generalnie, muszę przyznać że to dość udany model. Finowie pokazali klasę.

Wyróżnienie redaKcji techManiaK.pl

Telefon zasługuje naszym zdaniem na wyróżnienie “Dobra cena“.